top of page

"Evİmİn salonuna füze atılmış gİbİ bİr yıkıntı."

  • gizemakcakaya
  • 17 Ağu 2024
  • 2 dakikada okunur

ree

Hala hiçbir acıyı yerine koyamıyorum.

En afillisi açık ara sende tattıklarım.

Seninle geçirdiğimiz o günler kadar ‘yaşadığımı’ hissettiren ân’ım da, anım da olmadı.


Lâyıkıyla perişan oldum.

Defalarca kalp organım parçalanıyor gibi hissettiğim hayal kırıklıkları deneyimledim.


Son sahnenin en kötüsü olacağını bilmenin korkusuyla, bitmesini hiç istemediğim hatta bitmesin diye yalvararak ağladığım korkunç bir acıyla yaşadım.


En kötü sahnelerinde hayat senaryomun, bedenimin içi boş çuval gibi yığılacakken sapasağlam durduğuna tanıklık ettim.


Yıkılan bir şeyler vardı. Neydi tam tanımlayamadığım.

Evimin salonuna füze atılmış gibi bir yıkıntı.

Her şey darmadağın olmuş ama bana bir şey olmamış.


Çok iyi anladığım bir acı türü var artık.

‘Çok iyi biliyorum!’ diyebildiğim aynı yerden geçenlere.


“Benim canım çok yandı. Bu böyle biline…” diye bas bas bağırmak istediğim anlar var.


Acıma sahip çıktığım anlar.

Acıma verdiğim değerin, her bir artçı acıda arttığı deneyimler.


“Yok ya! Benim kalbimin ocağı yandı yandı söndü, evimin duvarları liğme liğme ciğerime çöktü, defalarca yepyenisini ve daha da şiddetlisini yaşadığım acı silsilesi en yakınım oldu.


Senin ateşin cürmün kadar yer yakar!” dediğim çokça yaşanmışlığım oldu.


Öfkemde de haklıydım, gamsızlığımda da.

Nefretimde de haklıydım, umursamazlığımda da.

Acıma lâyık sevmeler bulamadığımda da haklıydım, yeniden sevecek cesaretimin olmasında da.


Ama bir konu hakkında en çok haklıyım;

Benim canım çok yandı…

Ve bu hayatta çok iyi bildiğim bir tek şeyim oldu; yas.


Ben annemi çok severken, çok seviyorken…

İnsan denen bir canlı nasıl acı çeker, çöker ve çürürse

Öylece izledim.

Çırpınarak, çaresizlikten deliye dönerek fakat bir an gözümü kaçırmadan öyle izledim.


Çok severken, çok seviyorken…


İşte benim hayatta en iyi anladığım şey;

Yas oldu

En sıkı öğrendiğim şey;

Acı oldu

En sevdiğim şey;

Annem oldu.


Annesini çok seven annesi ölmüşlerin her birine kalbimdeki acı ve gördüklerime borçlu olduğum dayanma gücümle sarılıyorum.


Ebedî sevgim ile...

 
 
 

Son Yazılar

Hepsini Gör
Uyanmaya bak.

İçi boşalmış bir yaşam amacının içini doldurmaya uğraşmak yersiz. Yeniden boşalacağını artık bildiğin bir havuzu ne kadar süre...

 
 
 
Anlam.

Birçok şeye verdiğim önem değişti. Birçok şeyin içi boşaldı. Anlam yüklediğim şeyler azaldıkça azaldı. Mutluluğun kaynağı olanın ta...

 
 
 
Alt üst.

Bak etrafına, herkesin 'hayat' dediği şey bir anda alt üst olabiliyor. İnsan denen bu varlığın ‘hayatım’ dediği şey aniden başına...

 
 
 

Yorumlar


© 2035 by Annie Branson. Powered and secured by Wix

bottom of page